De Grote Gelofte Schijnt Als Een Lamp, en de Reis van Geloften Eindigt Nooit

Het Begin: Alle Hindernissen Overwinnen om de Tocht naar Berg Jiuhua te Beginnen

Tijdens Er Yue Er Long Tai Tou (de dag dat de draak zijn hoofd optilt volgens de maankalender) begon ik opnieuw aan een vijfdaagse pelgrimstocht naar Berg Jiuhua, gehoor gevend aan het roepen van het lot.

Toen ik moest beslissen of ik dit jaar zou deelnemen, aarzelde ik zoals gewoonlijk, belemmerd door zorgen en onzekerheden. Pas tijdens het Chinese Nieuwjaar, onder invloed van zowel interne als externe krachten, nam ik uiteindelijk een besluit. Terugkijkend op mijn eerdere besluitvorming bij cruciale momenten moet ik toegeven dat ik vaak worstelde met gehechtheid en afleiding, en de juiste weg niet duidelijk kon zien. Dat leidde tot verkeerde keuzes, waardoor ik geleidelijk wegzakte in middelmatigheid, wanorde en verwarring.

Terugblik: De Onuitgesproken Transformatie

Als ik terugdenk aan mijn eerdere reizen naar Berg Jiuhua de afgelopen twee jaar, zijn de herinneringen nog levendig. In eerste instantie was mijn hoofd gevuld met gedachten aan de zware reis, de hoge kosten, de lichamelijke pijn en de eenvoudige accommodaties. Maar na rustig te hebben nagedacht over de veranderingen die in mij, mijn familie en mijn bedrijf plaatsvonden na elke pelgrimstocht, moest ik erkennen dat elk bezoek aan Berg Jiuhua subtiele maar diepe innerlijke transformaties bracht — transformaties die onmiskenbaar echt waren en overweldigend positief. Mijn familierelaties werden harmonieuzer, negativiteit binnen het bedrijf nam af, en de afgelopen twee jaar verschenen er meer weldoeners in mijn leven.

Na elke terugkeer van Berg Jiuhua had ik zowel verlies als winst. De belangrijkste inzicht was dat wat ik verloor dingen waren die ik al lang wilde loslaten, terwijl wat ik won werkelijk essentiële, levensveranderende schatten waren.

Drie keer naar Berg Jiuhua gaan is zonder twijfel een teken van mijn diepe karmische band met deze heilige plek. Ik ben dankbaar voor de zegeningen van Berg Jiuhua en de mededogende bescherming van K?itigarbha Bodhisattva. Zijn leiding helpt me niet alleen bij het oplossen van karmische obstakels, maar geeft me ook voortdurend de kracht van de Grote Eed, waardoor mijn vastberadenheid om vooruit te gaan op het pad van spirituele ontwikkeling wordt versterkt.

De Eerste Reis: Loslaten, Karmische Ontbinding en de Oefening van Mededogen en Genereusheid

Sleutelwoorden: Loslaten, Mededogen, de Giftengeest

Mijn eerste reis naar Berg Jiuhua gaf me een nieuw begrip van loslaten. In slechts een week maakte ik meer buigingen dan in mijn hele leven tot dan toe. Samen met de groep klom ik vanaf de voet van de berg naar de top, drie stappen vooruit en telkens één buiging. Elke stap verdiepte mijn gevoel van innerlijke rust en kracht. In de vroege ochtend, rond twee of drie uur, nam ik deel aan boeddhistische rituelen samen met de monniken. Hoewel lichamelijk uitgeput, werd mijn geest steeds helderder.

Aan het begin van de drie-stappen-één-buiging tocht deden mijn knieën pijn, was mijn geest rusteloos en was ik snel afgeleid. Maar naarmate ik bleef buigen, kalmeerde mijn denken geleidelijk. Het voelde alsof de hele wereld vervaagde, en alleen ik, het pad onder me en mijn oprechte gebeden overbleven — in de hoop de zegeningen van K?itigarbha Bodhisattva te ontvangen. Van lichamelijke overgave tot spirituele bevrijding, ervoer ik echt een toestand van harmonie tussen lichaam en geest.

Tijdens de pelgrimstocht verrichtten onze leraar en mede-beoefenaars herhaaldelijk offers — aan monniken, door voedsel te geven, donaties te doen en verdiensten toe te wijden aan alle levende wezens. Door de lessen van de leraar en de dharma-vergaderingen besefte ik dat het mededogen zoals geleerd door de Boeddha sterk verschilt van het mededogen zoals wij dat gewoonlijk begrijpen.

Ook mijn perceptie van rijkdom veranderde door deze offers. Aanvankelijk gaf ik uit plichtsbesef, gewoon mee met de groep. Daarna begon ik te concurreren in geven, soms met tegenzin. Stap voor stap evolueerde ik naar geven uit gemak en uiteindelijk uit vreugde. De giftengeest werd vergroot en verheven door voortdurende daadwerken van genereusheid.

Door deze pelgrimstocht begreep ik geleidelijk: geven betekent niet verliezen, maar bevrijd en getransformeerd worden. Alleen door te geven kunnen we ruimte maken voor wat echt nodig is. Alleen door voortdurend te geven kunnen we evolueren van kwantiteit naar kwaliteit, zodat we grotere zegeningen kunnen ontvangen. De wereldse zorgen over roem en fortuin die me ooit bezighielden, leken nu onbelangrijk in de spirituele sfeer van Berg Jiuhua.

Deze ervaring leerde me diep vanbinnen dat ware wijsheid niet wordt gemeten aan wat we bezitten, maar aan wat we kunnen loslaten. Berg Jiuhua hielp me los te breken uit mentale boeien, zodat ik rust, wijsheid en kracht kon vinden via mededogen en de geest van geven.

De Tweede Reis: Integratie van Zaken en Zen, en de Kracht van Geloof

Sleutelwoorden: Zaken en Zen, Geloof, Culturele Zelfverzekerdheid

Tijdens mijn tweede reis naar Berg Jiuhua schonk mijn leraar mij terloops vier woorden — "Zaken en Zen". Deze woorden werden een leidende lichtstraal die mijn toekomstpad verlichtte.

Na bijna twintig jaar in het bedrijfsleven besefte ik dat zakelijke principes de basis vormen voor een ondernemer, terwijl een zen-mentaliteit de bron is van ware geluk. Handel en spirituele beoefening zijn geen tegenstellingen, maar juist complementair — "Zaken ondersteunen het Pad, en het Pad versterkt de zaken." Het integreren van zen in mijn bedrijfsleven stelt me in staat om helder en kalm te blijven in de felle marktconcurrentie, en beslissingen en samenwerkingen te vormen met mededogen en wijsheid.

Toen ik de imposante, plechtige en stralende standbeelden van Boeddha's en Bodhisattva's op Berg Jiuhua zag, was ik diep geroerd. Deze beelden zijn niet alleen kunstwerken — ze zijn diepe symbolen van het Chinese geloof. Ze staan al millennia overeind, getuige van ontelbare gebeden en geloften. Op dat moment besefte ik met hernieuwde helderheid: Het Chinese volk heeft geloof. Dit geloof is diep en duurzaam, en in belang niet minder dan dat van welke andere beschaving dan ook.

Deze inzicht brak mijn eerdere percepties. In het verleden, na tientallen bezoeken aan westerse kathedralen — waar ik hun grandeur, pracht en de generaties toewijding bewonderde — dacht ik ooit dat het geloof in het Westen sterker was. Maar terwijl ik voor deze boeddhistische beelden stond, begreep ik dat ons eigen spirituele erfgoed minstens, zo niet meer, krachtig is.

De Derde Reis: Volledige Overgave en de Verwezenlijking van de Grote Eed

Sleutelwoorden: De Grote Eed, Vastberadenheid, Verwezenlijking van Wensen

Deze keer ervoer ik een nog diepere overgave — het loslaten van arrogantie, wrok en innerlijk lijden. Alleen door los te laten kon ik ruimte maken in mijn hart om verbinding te maken met de Grote Eed van K?itigarbha Bodhisattva, die op zijn beurt mijn eigen eed vervulde. Mijn gelofte was niet langer een abstract idee; het werd helder en concreet, als een vuurtoren die mijn toekomst leidt.

Deze derde pelgrimstocht was de meest complete en vervullende. Ik bezocht bijna alle beroemde tempels van Berg Jiuhua, maakte honderden buigingen, en verbazingwekkend genoeg werden al mijn kleine wensen snel verwezenlijkt, alsof ze rechtstreeks gezegend waren door de Boeddha's en Bodhisattva's. Alles leek perfect geregeld, waardoor ik een ongekend gevoel van vervulling, diepe spirituele overvloed en diepe dankbaarheid ervoer.

Ik voelde echt dat wanneer onze strevingen niet geworteld zijn in eigenbelang — wanneer we handelen uit zelfopoffering en zonder gehechtheid — het universum samenwerkt om ons te helpen.

Dankbaarheid en Vooruitgang

Ik ben diep dankbaar aan Berg Jiuhua, aan K?itigarbha Bodhisattva, en aan alle weldoeners die mijn drie pelgrimages hebben ondersteund.

Deze reizen hebben mijn Grote Eed versterkt en mijn begrip van de onzichtbare kracht van geloof verdiept. In de grote eed van K?itigarbha Bodhisattva — "Als de hel niet leeg is, zweer ik niet Boeddha te worden" — heb ik de ware betekenis van de eindeloze reis van geloften begrepen.

Ware spirituele beoefening gaat niet alleen over pelgrimages — het ligt in de voortdurende toepassing van geloof in het dagelijks leven, tot aan het einde van ons bestaan, waar de kracht van onze geloften nooit ophoudt.

Leo, 6 maart 2025, Shenzhen